سلام بر تو که وارث نیکان و آبروبخش نیاکانی.
سلام بر تو که نیازمندان را باب الحوائجی.
سلام بر نام معطر و زیبایت، که الهام بخش ِ صبوری ، شکیبایی ، بردباری و حلم است.
سلام بر سجاده ای که از اشکهایت خیس می شد.
و بر زمینی که پیشانی و صورت بر آن می نهادی.
و بر آن دستها، که به درگاه خدا می گشودی.
سلام بر آن گوهرهای غلطانی که از آسمان چشمانت بر گونه ی نورانی ات می چکید.
سلام بر غـُل و زنجیری که از بوسه بر دست و پایت قداست یافت.
سلام بر مرقد نورافشانت، که آسمان تیره عراق را روشن و جانهای شیعیان مظلوم آن دیار را گلشن ساخته است.
سلام بر تو ، بر پدران و فرزندانت و بر شیفتگان و پیروانت.
سلام بر تو، که مایه افتخار اسلامی و شیعه به وجود تو می بالد.
ایران، همراه عشق تو، پیکر فرزندان بسیاری از نسل تو را در آغوش کشیده است.
خراسان، راضی است که ” رضا” ی تو را دارد.
شیراز ، حمد می کند که ” احمد” تو در آنجاست.
قم به خود می بالد که عاصمه ی تشیع و فقاهت، ” معصومه” تو را در بردارد.
و… شهرها و روستاهای بسیار، نوادگان تو را چونان گنجی در سینه های خود به امانت نگه می دارند که هر کدام منبع برکات فراوانند.
حتی ” حوزه علمیه” ، درخت پرثمری است که در بوستان حرم دخترت روییده و شکوفه ای است که بر شاخه” حرم اهل بیت” شکفته است.
سلام بر تو و بر اراده و صبوری ات.
سلام برتو، که حکومت ستم، از نستوهی تو به ستوه می آمد.
زندانبانان، اسیر صفا و عبودیت تو می شدند.
سلام بر تو و بر تن رنجورت که در ژرفای تاریک مطامیر، محبوس و معذب بود، و بر جنازه مطهرت که بر” جسر بغداد” نهاده شد.
سلام برتو … امام مظلوم و مسموم، زجر دیده ی زندان جفا، رداپوش محنت درراه خدا، جرعه نوش جام بلا و به عشق مولا مبتلا.
سلام بر تو و برحرم تو در کاظمین، که قبله ی اهل ولاست و کعبه ی عشق است و منزلگه شوق.
سلام بر تو، کاظم آل محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)!
پيام تبريك
امشب، زيباترين گل از گلستان مهربانى و عطوفت شكوفا مىشود. گل بىخار كه رايحه دلانگيز مهربانى با خلق را به مشام جان مىرساند. گلى كه هيچگاه رخ در نقاب خشم نكشيد و شميم روحفزاى عفو و گذشت را در فضاى دلها پراكند.
دل را به دسته گلهاى انتظار آذين مىبنديم و چشم به راه مولود فضيلتها و سرمشق دفتر عارفان و سالكان، امام موسى كاظم عليهالسلام مىنشينيم و ندا سر مىدهيم: اى سرمشق مقاومت و صبورى! اى اسطوره پرشكوه و هارونشكن! اى مهربان! خوش آمدى.
طلوع آفتاب
ابرهای رحمت باریدن گرفت، انوار حکمت تابش آغاز کرد، نوزادی آسمانی چشم به جهان گشود، دامان حمیده از تولد کودکی از آل یاسین سبز گشت، آسمان گل آذین و زمین بساط شادی گسترانید و ملائک به تماشای هفتمین ستاره تابناک امامت آمدهاند، ای شفیع روز جزا، ای کوه حلم و بردباری، ای بهترین خلق خدا و ای محبوب و همراز پدر، خوش آمدی!
